گوش رسید . از آینه به دختر جوان نگاهی انداخت و با همان لبخند ظریفش که از

ابتدا بر لب داشت گفت :”کریس دبرگ هست ، حالا خوشتون نمیاد عوضش کنم “.

دخترک با شنیدن حرف پسرجوان ،خنده تمسخر آمیزی سر داد .

کجاش شبیه کریس دبرگ .

دوست دارم ، اما الان اونقدر مشغله ذهنی دارم که حال و حوصله موسیقی کار

کردن رو ازم گرفته .

چی شده ، راضی نمیشه ؟”

بشم ، و اگرنه اگه مورد خوبی پیش بیاد ، از عاشقی هم بدم نمیاد . اصل قضیه اینه

که، قبل از اینکه با ماشین بزنم بیرون و در خدمت شما باشم ، توی خونه با بابام

دعوام شد .

اونوقت این آقا گیر داده بمون توی شرکت کار داریم .

هویدا نشود ، اما کاملا چهره اش دگرگون شد و با لحنی کنجکاوانه پرسید: ” اِه،

بروکسل چی کار داری؟ ”

خواستم برم اونجا یه استراحتی بکنم؟

قشنگی دارید ، یکی از اون معدود اسم هایی که من عاشقشونم . اسم خودم

سهیل ، ۲۵ سالمه و پیش بابام که کارگذار بورس کار می کنم . خوب حالا شما .

- من که گفتم ، اسمم دایاناست . ۲۳ سالمه و کار هم نمی کنم . خونمون سمت

الهیه است و الان هم محض تفریح دارم می رم صادقیه . تا حالا بوتیک های اونجا

نرفته ام . با یکی از دوستام اونجا قرار گذاشته ام تا بوتیک هاش رو ببینیم و اگه چیز

قشنگی هم بود بخریم .

اند … . ولش کن ، اصلا از خودت بگو ، گفتی موسیقی کار نکرده ای و دوست داری

کار کنی ، آره؟

طوری که منقطع صحبت می کرد و کلمات را دستپاچه بیان می کرد.

هست که کلاسش رو می رم ، اما هنوز خیلی بلد نیستم . … اصلا اینجوری

نمیشه، نگه دار بیام جلو بشینم راحت تر حرف بزنیم .

رفت .

با هم باشیم . آخه من تازه تو رو پیدا کرده ام . تو که مخالفتی نداری ؟

کنه . فقط باید عرض کنم که الان ساعت نه و نیمه ، حواست باشه که دیرت نشه .

شد و در حالی که لب خود رابا اضطراب می گزید ، گفت:

باهات کار دارم .

. روی خود را به دخترک کرد و کمرش را به در تکیه داد . عینک دودی را از چشمانش

برداشت .چهره ای نسبتا گیرا داشت . ته ریشی به صورتش بود و موهایی ژولیده

داشت که تا گوشش را می پوشانید . پخش خودرو را خاموش کرد و سپس با همان

لبخندی که بر لب داشت گفت :

فرمان برداشت . آن را به سمت دایانا دراز کرد.

شماره من روی موبایل تو بیفته . فقط صبر کن روشنش کنم … اونقدر اعصابم خورد

بود که گوشی رو خاموش کردم .

را کتمان کرد و فقط به گفتن”کوشی خوبی داری ها” قناعت کرد .

می کنم . اصلا بهم زنگ بزن .

خودرو خارج شد . هر چند قدمی که بر می داشت ،سرش را برمی گرداند و مزدا را

نگاه می کرد و دستی برای سهیل تکان می داد . پس از دور شدن دایانا ، سهیل از

داخل خودرو پیاده شد و طوری که دایانا متوجه نمی شد، او را تعقیب کرد . حوالی

همان میدان بود که دایانا روی صندلی های یک ایستگاه اتوبوس نشست . سهیل

،دایانا دستش را به ساق شلوار خود انداخت و تایی که از داخل داده بود را باز کرد .

شلواردیگر کوتاه نبود . از داخل کیفی که بر روی دوشش بود مقنعه ای بیرون آورد و

در لحظه ای کوتاه آنرا سر کرد و از زیر مقنعه ، تکه پارچه ای که بر سرش بود ، بیرون

کشید . از داخل همان کیف ، آینه کوچکی خارج کرد و با یک دستمال کوچک ، از

آرایش غلیظی که روی صورتش بود کاست . موهای خرمایی رنگش را که روی

صورتش سرازیر شده بود ، داخل مقنعه کرد و با آمدن اولین اتوبوس ، از محل خارج

شد . سهیل در طول دیدن این صحنه ها ، همچنان لبخند بر لب داشت . با رفتن

دایانا، سهیل به سمت مزدا حرکت کرد . به خودرو که نزدیک می شد زنگ موبایلی

که همراهش بود ، به صدا در آمد. سهیل بلافاصله گوشه ای لابلای جمعیت در حال

گذر ، خود را پنهان کرده بود و دایانا را نظاره می کرد . پاسخ داد:

تحویل بده . تو رو خدا ، بگو کجاست بیام ببرم …

… ببینم به پلیس هم زنگ زدی ؟

دم بیا … فقط یه چیزی ، این یارویی که سی دیش توی ماشینت بود کی بود؟

بده دیگه …

گوشیت رو می زارم توی ماشین ، ماشین رو هم می بندم و سوییچ رو می اندازم

توی سطل آشغالی که کنار ماشینته .

، برات مخ هم زدم ،… خداحافظ.....

.

.

.

امید وارم خوشتون بیاد...